Πολύ γνωστό ερώτημα. Απασχολεί χιλιάδες νέους κάθε χρόνο, μετά τα 18, τα παιδιά τους γονείς τους, τις οικογένειες, μερικές φορές ακόμα και την γειτονιά !!
Είναι ένα πρόβλημα που αρχίζει να μας απασχολεί εμάς τους γονείς και τα παιδιά μας από πολύ νωρίτερα των 17 – 18 χρονών. Συνήθως, μόλις τα παιδιά μας ξεκινήσουν την 3η Γυμνασίου, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ότι μεγαλώνουν, και ότι είναι υποχρέωση μας να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε το μέλλον τους. Αυτό βέβαια συμβαίνει επειδή είμαστε Έλληνες γονείς , και είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι της μετά τα 18 ζωής τους και φυσικά των αποφάσεων τους.
Αν ήμασταν φυσικά Βρεττανοί ή Γερμανοί, ή και Γάλλοι θα τα παρατάγαμε, δεν θα πληρώναμε τις σπουδές τους διότι θα παίρναν δάνειο ή επιδότηση για να σπουδάσουν κλπ..
Επειδή όμως στην Ελλάδα το κράτος δεν είναι ανταποδοτικό, ούτε νοιάζεται πραγματικά για το μέλλον των παιδιών (άρα και το στρατηγικό μέλλον ιδίου του κράτους), για αυτό το λόγο και γίνετε αυτόματα ευθύνη των γονιών και όλης της οικογένειας .
Αρα, από νωρίς αρχίζουμε να ανησυχούμε, να ρωτάμε, να ενημερωνόμαστε και να παρακολουθούμε τις κλίσεις των παιδιών μας, ώστε να πλησιάσουμε όσο πιο κοντά στη «σωστή» απόφαση για το μέλλον τους και την μετέπειτα καριέρα τους.
